eatreadwearlove

14 Ocak 2014 Salı

Karnımız mı Aç Beynimiz mi?




İnsanın hiç beyni acıkır mı diyosunuzdur şimdi eminim.Acıkır acıkır,hem de en yaramazı en durdurulamayanı odur.Kimi zaman karın doyar beyin doymaz.Örneğin çok sevmediğimiz bi sebze yemeği yedik ve masadan doyarak kalktık.Yarım saat sonra birinin sevdiğimiz bi yemeği yediğini görünce hemen ağzımız sulanır,sanki yarım saat önce yemek yiyen biz değilmisiz gibi acıkırız.Mesela ben istediğim kadar tok olayım,Burger King'in önünden geçerken kesinlikle acıkırım!Eskiden kontrol edemiyordum tabi,işler vahim durumdaydı...

Peki beynimiz ne zaman acıkır?Yani duygusal olarak nasıl acıkırız?

Üzüntü,sıkıntı,stres,can sıkıntısı ve sevdiğimiz bi yemeği görmek duygusal açlığımızı tetikler.Mesela evde otururken sürekli kendimizi bir şey yerken buluruz.O yüzden daha önceki postumda gözümüzün önündeki yiyecekleri kaldırmanızı önermiştim:)(masaya atıştırmalık koymak yasak:))


E nasıl anlayacağız aç olanın hangisi olduğunu?

1)Beynimiz açıktığında genel bi yemek yeme algımız olmaz,tek bir besin tüketmek isteriz.Hamburger,çikolata pasta gibi...
2)Fiziksel açlık yavaş yavaş ortaya çıkar.Önce mide guruldar ve artan işaretlerle yemek yeme zamanının geldiği sinyalini verir.Beynimizse aniden acıkıverir.Bir anda kendinizi bi kuzuyu devirecek kadar aç hissedersiniz:)
3)Beynimiz sabırsızdır,acıktığında çılgına döner ve hemen o an yemek ister.
4)Beynimiz ruh hali değişikliklerinden çok etkilenir.Sevgilisinden ayrılan genç kızlarımız her romatik komedi filminde önünde bi Ben&Jerry tüketmesi de bundandır işte.
5)Beyinimiz asla doymaz.Mesela Nutellayı kaşıkladıkça kaşıklar,dibini görmeden rahat edemeyiz.


Beynim artık acıkmasın istiyorum!

1)Bunun için öncelikle hangi durumlarda duygusal açlık yaşadığımızı ve neyi tükettiğimizi anlamamız gerekiyor.Örneğin final döneminde çok tatlı tükettiğimizin farkındaysak hemen çekmecemize çikolataları sıralamayacağız.Mümkünse eve tatli almayacağız.
2)Geliştirdiğimiz şartlı refleksi kaldırıp,yeni bi refleks geliştirebiliriz.Örneğin,çikolata yemek yerine bi kaç kere üst üste havuc dilimleri ya da sevdiğimiz sağlıklı bir besini yersek beynimiz artık ona şartlanacak ve bizden onu isteyecektir.
3)Beynimizin şiddetli bi şekilde acıktığını ve ayaklarımızın bizi istemsiz olarak mutfaga sürüklediğini farkettiğimizde kendimizi engellemek için sevdiğimiz işlerle ilgilenebiliriz.Arkadaşımızı arayabiliriz,küçük bi yürüyüs yapabiliriz,biraz internette takılabiliriz(ama yemeksepetinde değil tabi:)
4)Hiç bir şey yapamıyorsak 10ar dakika aralarla bir kaç bardak su içebiliriz.


Sağdaki anketimi de cevaplamadan geçmeyin lütfen:)



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder